Het team van NowolvesBenelux wil u informeren over de gevolgen van de komst van wolven in Nederland. ..
Het staat kritisch tegenover de komst van de wolf.
“Niet de schuld van de wolf? Klopt, het is de schuld van de mens. Het enige wat wij de wolf kunnen bieden is een toekomst met het ene conflict na het andere met de mens.”
Informatie over preventieve maatregelen tegen wolven-aanvallen, informatie over actuele aanvallen in binnen- en buitenland, resultaten van onderzoeken naar de emotionele en economische schade zijn enkele voorbeelden.
Sinds de wolvenaanvallen in de zomer 2020 weten meer Nederlanders dat wolven voor overlast zorgen. Het draagvlak ten opzichte van januari 2020 is verschoven naar “niet welkom”.
(lees meer over evaluatie draagvlak in het menu punt “actueel”)
Daarnaast doen wij in samenwerking met onze partners DNA onderzoek en schade expertise na een aanval. NowolveBeneluxs word ondersteund door diverse geanonimiseerde partners.
NowolvesBenelux is een non-profit organisatie die zich richt op het onderzoeken, informeren en publiceren over de risico’s en gevolgen van de wolvenpopulatie in de Benelux. Tevens onderzoekt NowolvesBenelux beschikbare wolfwerende maatregelen, bijvoorbeeld speciale afrasteringen en kuddebewakingshonden, hun werkzaamheid, mogelijkheden en beperkingen.
NowolvesBenelux is gesprekspartner van de overheid en politieke partijen.
NowolvesBenelux zet zich actief in voor het monitoren van wolven en vollédig schadeloos stellen van gedupeerden van een wolvenaanval. Vervolgschade heeft hierbij onze speciale aandacht.
NowolvesBenelux is een Wake-Up Call !!!
Geen anti-wolf platform en geen actiegroep.
NowolvesBenelux is het énige wolf-kritische platform in de Benelux en wil het eerlijke verhaal over wolven vertellen.
Probleemgevallen
Als probleemgevallen gelden wolven die voor overmatig
grote schade zorgen, die herhaaldelijk goed beschermde
dieren aanvallen of wolven die tegenover mensen
problematisch gedrag vertonen.
Binnen kleine drie jaar hebben zich in Nederland al deze situaties voorgedaan!
Zwervende wolven zorgen met regelmaat voor overmatig
grote schade.
De roedel in Drenthe maakt in korte tijd veel slachtoffers, de
roedel heeft in tenminste een vrijwel zeker bewezen geval goed beschermde schapen gedood en ook kalveren, runderen,
paarden en pony’s werden slachtoffers.
Omgaan met de Wolf: gevaarlijke Doornroosje slaap
NW 25 maart 2021
Wolven zijn niet langer alleen maar schuwe bosbewoners in Europa. Steeds vaker en met steeds minder schuwheid wagen ze zich in de menselijke nabijheid. Dit is al langer een enorm probleem voor grazende dieren. Maar ook voor de mens en voor de wolf zelf dreigt een fiasco als er niet snel iets gebeurt.
Geen enkel wild dier krijgt zoveel media-aandacht als de wolf. De afgelopen jaren was het echter vooral de agrarische media die zich met grijze jager bezig hielden, maar de wolf zwerft nu regelmatig door dagbladen en nieuwsprogramma’s.
Geen wonder: wolven komen steeds vaker dichter bij de mens. Omdat het krap word voor de wolf. Letterlijk genomen. Om hun eigen territoria te vinden komen jonge wolven steeds dichter bij bewoonde gebieden. Conflicten zijn onvermijdelijk, ook buiten de reeds zwaar getroffen graasveehouderij.
Dit heeft tot dusverre echter nauwelijks iets veranderd aan het wolvenbeheer in dit land. Voor- en tegenstanders van wolven voeren nog steeds heftig discussies, zonder enige beweging in de zaak. Bij elke wolf die in Duitsland wordt afgeschoten vanwege abnormaal gedrag – d.w.z. het doden van grazende dieren – wordt door voorstaanders gedramatiseerd, alsof het de laatste in zijn soort is.
Op zoek naar nieuwe territoria
De bestand in Europa blijft groeien. De wolvenpopulatie is sinds 2015 in heel Duitsland met ongeveer 30 procent per jaar toegenomen. De cijfers zijn afkomstig uit het officiële monitoring van het Federaal Documentatie- en Adviescentrum Wolf (DBBW).
Tot nu toe heeft deze groei er vooral toe geleid dat de wolf zich verspreidt en nieuwe regio’s koloniseert. Elk voorjaar gaan de nakomelingen van het jaar ervoor op pad en zoeken hun eigen territorium. En er zijn jaar na jaar meer jonge wolven.
In de observatieperiode 2019/20 werden in totaal 431 welpen geregistreerd in Duitsland. Uiterlijk volgend jaar zoeken de meeste van deze dieren hun eigen territorium, dat volgens DBBW tussen de 100 en 350 km² groot is in Centraal-Europa. Daar komen ze samen met een partner en stichten ze hun eigen roedel die over een paar jaar ook welpen zal produceren. Voor 2022 betekent dit dat wolven op zoek naar ongeveer 200 nieuwe gebieden!
Maar geschikte gebieden waar roofdieren zich kunnen terugtrekken, worden schaars. En ontmoetingen tussen mens en wolf, zoals onlangs in Het Park Hoge Veluwe, nemen toe.
Gewoon afwachten?
De wolf verandert daarom steeds meer van een symbool voor de bescherming van soorten in een echte alledaagse waarneming, ook voor niet-boeren. Maar is dat echt zo erg? De wolf loopt gewoon door dorpen en steden. En als hij daarbij af en toe een schoothondje grijpt, kan de stedelijke bevolking ook hun enthousiasme voor wolven verliezen.
De mogelijke maximale limiet van een wolvenbestand in een regio hangt sterk af van sociale acceptatie. Dit werd uitgelegd door Stefan Nilles van Wolfsbüro Niedersachsen tijdens een online paneldiscussie van de Konrad-Adenauer-Stiftung op 23 maart.
Dus wachten we gewoon tot hoe ver het aantal groeit en mogelijke aanvallen voor voldoende weerstand zorgt bij de bevolking? Ik beschouw dat als een gevaarlijke Doornroosje slaap.
Natuurlijke houderij van grazende dieren in gevaar.
Er is al lang een zeer reëel gevaar voor het voortbestaan van natuurlijke houderij van grazende dieren.
Het is al lang bewezen dat met wat algemeen wordt beschouwd als “wolfwerende afrastering”, aanvallen van wolven niet kunnen worden vermeden. Dit is ook logisch, want hoewel experts denken dat wolvengebieden door ruimtegebrek kleiner kunnen worden dan de eerder aangenomen 100 tot 350 km², blijft de vraag naar voldoende voedsel bestaan. En steeds meer wolven beseffen dat het veel makkelijker is om in omheinde weilanden te jagen dan in het bos.
Maar zelfs als men de problemen van de landbouw volledig negeert, is de ongecontroleerde groei van de wolvenpopulatie een tijdbom.
Wake-up call vanuit Brussel in zake omgang wolf
Het wordt hoog tijd dat de wetgevers en autoriteiten in Nederland stoppen met de ogen te sluiten voor de problemen veroorzaakt door wolven, proactief beleid gaan voeren en actief het bestand gaan managen – de juridische ruimte hiervoor is er!
De wolf geniet een bijzonder strikte soortbeschermingsstatus binnen delen van de EU. De grote carnivoor, die pas na de millenniumwisseling weer grotendeels via Duitsland emigreerde, wordt beschermd door internationale overeenkomsten zoals de Washington Species Protection Convention en de Bern Convention. Deze soort wordt ook specifiek beschermd door de Fauna-Flora-Habitat-richtlijn (FFH) van de EU, staat vermeld in bijlage IV. De wolf wordt beschouwd als een “soort van communautair belang die strikt moet worden beschermd”. Meer bescherming is niet mogelijk.
Daar zal binnenkort ook helaas niets aan veranderen. Het valt niet te verwachten dat de Europese Commissie de Habitatrichtlijn onder mandaat van Ursula von der Leyen zal veranderen. In het beste geval zal zij de discussie met het Parlement en de Raad leiden over de vraag of het hoge beschermingsniveau nog steeds passend is. Een snelle oplossing is echter niet te verwachten. Dat blijkt uit de brief die Von der Leyen onlangs stuurde aan de afgevaardigden van de Duitse CDU/CSU-fractie. Ze toont in ieder geval bewustzijn van het probleem. En dat is al meer dan de verantwoordelijke milieucommissaris Virginijus Sinkevicius in de loop der jaren heeft gedaan. Het feit dat Von der Leyen zelf schrijft, betekent dat ze het management van “Wolf” tot een topprioriteit maakt in de Commissie.
“Aanzienlijke mogelijkheden – vandaag al”
In de brief slaat de voorzitter van de Commissie een toon aan die alle aandacht verdiend. De brief is in het bijzonder gericht aan de ministers van leefmilieu, die zich altijd categorisch hebben verzet tegen bijna alle interventies in de inventarisatie met verwijzing naar de strenge EU-regelgeving. Von der Leyen wijst erop dat “er vandaag al aanzienlijke mogelijkheden zijn om af te wijken van de strenge beschermingsvoorschriften”. Men zou zeker “een beperkt aantal exemplaren van de soort kunnen verwijderen”. “De Commissie informeert en zal de lidstaten niet in de weg gaan staan.”
Dit is een wake-up call voor overheden
Tot nu toe is er geen waarneembare politieke wil om de bestaande speelruimte te gebruiken. In andere lidstaten kan dat al langer: Zweden heeft een bovengrens gesteld van 400 dieren en Frankrijk van 500 dieren. In deze lidstaten worden wolven boven deze bestanden geschoten. Dat is opmerkelijk: beide landen zijn qua oppervlakte groter dan ons buurland Duitsland. En de bestanden zijn beduidend kleiner.
Volgens de laatste officiële monitoring cijfers leven er in Duitsland ongeveer 1175 wolven. Als men de normen zou toepassen die in Frankrijk en Zweden gelden, zou er ook in Duitsland allang de mogelijkheid bestaan om actief te worden. De wolf is moeilijk te tellen. Men moet aannemen dat er in Duitsland aanzienlijk meer dieren zijn dan de statistisch gerapporteerde 161 roedels, 43 paren en 21 solitaire individuen. Met uitbreiding ontstaan er steeds meer conflicten De wolf heeft geen natuurlijke vijanden en heeft ook daarom een hoog potentieel om zich snel voort te planten. In voorgaande jaren is de bestand in Duitsland met wel 30 procent gegroeid. Dat de stijging in Duitsland deze keer niet zo sterk was hoeft niets te betekenen. Er kunnen ook weergerelateerde redenen zijn. Met de snelle uitbreiding ontstaan er steeds meer conflicten. Vooral boeren en herders zijn de dupe.
Van de Alpen tot aan de kust beschermen geiten en schapen het waardevolle cultuurlandschap. Veel aanvallen van wolven op landbouwhuisdieren leiden ertoe dat herders overal gefrustreerd opgeven. Volgens de boeren- en coöperatieve vereniging Copa-Cogeca waren er in 2020 ongeveer 5.085 aanvallen door wolven op landbouwhuisdieren in de hele EU, in veel gevallen op beschermde dieren.
Het is de hoogste tijd dat wetgevers en autoriteiten niet langer de ogen sluiten voor de problemen veroorzaakt door wolven en een actief beleid gaan voeren, ook voor de noodzakelijke maatschappelijke acceptatie. Vrijwel niemand heeft er iets op tegen als de roedels rondscharrelen in weinig bewoond en gebruikte gebieden, zoals militaire oefenterreinen. Als ze daar hun klassieke prooi doden, zoals reeën, edelherten en wilde zwijnen, is dat voor de verantwoordelijke boswachters en jagers ook geen ernstig probleem. Dat landbouwhuisdieren in toenemende mate wordt getroffen, is echter een alarmsignaal.
Passieve maatregelen ter bescherming van de kudde alleen zullen ook in Nederland niet voldoende zijn, maatwerk is noodzakelijk en ook gericht ingrijpen. De voorzitter van de Commissie heeft in haar brief duidelijk gemaakt dat hiervoor juridische ruimte is. Nu hoeven de landelijke politici alleen maar in actie te komen.
Aanvallen op landbouwhuisdieren zijn slechts het begin
De Nedersaksische wolvenexpert Nilles wijst er terecht op dat – ondanks soms vijfcijferige wolvenpopulaties in verschillende delen van de wereld – in de afgelopen 50 jaar slechts acht mensen zijn gedood door (niet-hondsdolle) wolven.
Maar een andere wolvenexpert, de Canadese bioloog Valerius Geist, twijfelt aan deze cijfers. Volgens hem is de wolf de afgelopen decennia opzettelijk gebagatelliseerd om de angst van mensen weg te nemen. Geist gaat ervan uit dat in Canada en de VS wolfaanvallen op mensen niet worden gecommuniceerd om het natuurtoerisme niet te schaden.
Het gedrag van de roofdieren escaleert echter op veel plaatsen doordat mensen zich niet langer verdedigen tegen aanvallen. De aanval op landbouwhuisdieren is nog maar het begin van alle problemen.
Situatie niet vergelijkbaar
De beoordelingen van Geist zijn grotendeels gebaseerd op zijn eigen waarnemingen, omdat er weinig toepasbare onderzoeken zijn naar veranderd wolfgedrag. En dat is precies waar het probleem naar mijn mening is: Er zijn nauwelijks vergelijkbare waarden voor de huidige situatie, zeker hier in West-Europa is de situatie zo nieuw dat nog geen prognose mogelijk is.
En er is wereldwijd of historisch geen voorbeeld bekend waarin wolven in zo’n hoge dichtheid voorkwamen in zo’n dichtbevolkt cultuurlandschap. De wolvenpopulatie in sommige Duitse deelstaten (Nedersaksen, Brandenburg, Saksen, Saksen-Anhalt) behoort zelfs tot de hoogste ter wereld.
Tegelijkertijd heeft Duitsland nauwelijks ongerepte gebieden, dus het is niet te vergelijken met Siberië of Alaska. Ontmoetingen en daaropvolgende confrontaties met mensen zijn daarom onvermijdelijk. In Nederland wordt de uitgangspositie nog erger.
De wolf is nog nooit zo strikt beschermd geweest
Aan de andere kant wordt deze ruimtelijke situatie geconfronteerd met een historisch nieuw feit: de wolf is nog nooit zo strikt beschermd als hier en nu.
Er wordt al eeuwen op grote schaal op het roofdier gejaagd, wat bijna tot zijn uitsterven heeft geleid. Nu zijn we in het tegenovergestelde uiterste gevallen: wolven mogen niet eens met een blijvend effect verjaagd worden. Beschermd is beschermd, ook tegen angst en stress.
Het intelligente en aanpasbare roofdier heeft gedurende verschillende generaties twee dingen geleerd: er dreigt geen gevaar in nabijheid van mensen. En de nabijheid biedt een rijk buffet aan (nu nog maar) landbouwhuisdieren. Wat zal de wolf er echter van weerhouden om honden, katten – en ja: ook mensen!
– aan te vallen? Voor de Canadese bioloog Valerius Geist is het al code rood. Op veel plaatsen heeft de wolf zijn “fundamentele schuwheid” jegens mensen al verloren.
