Het is gebruikelijk om dieren door verschillende soorten afrasteringen, hekwerk of natuurlijke barrières, op een oppervlak samen te houden.
In tijden zonder vrij levende wolven, hadden eigenaren van gezelschapsdieren te zorgen dat hun dieren niet zelfstandig de percelen verlieten, waar ze een groot gevaar voor de verkeersveiligheid vormen, of andere schade brengen.
Gezien het feit dat in huidige tijden roofdieren in Europa weer vrij leven, heeft dat duidelijk veel invloed op het houden van dieren. Nu moet de veehouder ook nadenken over hoe hij erin slaagt de roofdieren weg te houden van zijn dieren. Dus moet hij de aard van zijn barrières herzien en beslissen of aanpassingen nodig zijn.
De soorten van graslandafrastering zijn zeer divers, evenals het aangeboden assortiment. De geïnstalleerde componenten moeten worden aangepast aan veiligheid, locatie en diersoort en vervolgens moet worden gecontroleerd of de wolfwerende basisbescherming is gegarandeerd.
Een absoluut vluchtbestendige omheining bestaat niet, vooral wanneer dieren in paniek raken. Er bestaat ook geen wolfbestendige omheining.
Effect van elektrische afrastering:
De elektrische afrastering is een open circuit dat alleen wordt gesloten wanneer het wordt aangeraakt door een boerderijdier of de wolf. Als resultaat van deze aanraking van draden, banden, strengen of netten wordt het stroomcircuit gesloten en wordt een stroompuls uitgezonden. Dit moet zo onaangenaam worden ervaren dat een herhaald contact wordt vermeden.
Een essentieel aspect van het handhaven van een hoge impact van het hek is het voorkomen van vervuiling om valse afvoer van de stroom te voorkomen.
Bij het plaatsen van hekken moet worden opgemerkt dat de afstand van de grond tot de eerste streng niet te groot is. Aangezien de Wolf eerst zal proberen om te graven is de aanbeveling om een bodemvrijheid van ten hoogste 20 cm te handhaven.
Om ervoor te zorgen dat het schokapparaat zijn volledige kracht kan leveren aan de afrastering, moet er ook voor voldoende aarding worden gezorgd. Door gebrek aan bodemvocht op warme zomerdagen, kan het moeilijk of bijna onmogelijk zijn om voldoende spanning op de afrastering te krijgen.
Materiaal voor afrastering
Onder materiaal voor afrastering vallen alle geleiders van stroom die geïsoleerd zijn van de grond.
Voor een wolfwerende basisbescherming is het belangrijk dat alle geleiders zo strak mogelijk worden gespannen zodat de wolf geen gaten vind, waar hij doorheen zal kunnen kruipen.
Wolfwerende afrastering moet verhinderen dat de wolf:
– zich onder de afrastering door kan graven
– over de afrastering kan springen
– over de afrastering kan klimmen
– door een gat in de afrastering kan kruipen
Zonder contact met de grond, als de wolf springt, is het benodigde stroomcircuit niet gesloten. Als alleen de bovenste draden worden aangeraakt, krijgt de wolf geen elektrische schok.
Maatregelen tegen onderdoor graven
De grootste structurele uitdaging is de daaropvolgende constructie van de bescherming tegen het ondergraven van het hek. U kunt een barrière voor het hek plaatsen, de barrières in de grond graven of een stroomgeleider in de buurt van de grond installeren.
Maatregelen tegen overspringen
Een maatregel tegen het springen is de hoogte van het hek. Bij wolfwerende bescherming wordt nu vaak gesproken over een hoogte van 120 cm. Dit roept de vraag op hoe bestaande bescherming kan worden verhoogd.
Maatregelen tegen doorsluipen
Om het doorsluipen uit te sluiten, mogen er geen gaten aanwezig zijn. De afstanden tussen de geleiders mogen niet te groot zijn.
Maatregelen tegen klimmen
Om te voorkomen dat de wolf over het hek klimt, kunnen stroomgeleiders worden aangebracht, bijvoorbeeld op een afstand van 15 cm tot de bovenkant van het hek.
Hoger dan een meter
Vergunning nodig voor wolf-werend raster?
Als u rasters wilt gaan bouwen om uw dieren te beschermen tegen aanvallen van wolven, wat komt u dan tegen? En bouwt u hoger dan een meter? Dan is het een bouwwerk waar vergunning nodig is.
Wie palen in de grond slaat moet rekening houden met een paar regels.
Nu we steeds vaker bezoek krijgen van zwervende wolven die een akelig risico vormen voor uw dieren, worden provinciale plannen gemaakt om in risico gebieden massaal preventieve rasters te subsidiëren. Krijgt u dat toegerekend en gat u aan de slag met een vast raster tegen wolven, dan moet man denken aan een raster met vijf draden of gaas in combinatie met drie draden aan de buitenkant en een hoogde van minimaal 1.20 meter boven het maaiveld. Voordat u die hindernis voor de wolf mag bouwen, moet u eerst zelf over een bureaucratisch hindernis klimmen.
Ga maar eens naar www.omgevingsloket.nl, dat is een internetsite waar u voor eventuele plannen om iets te bouwen of te veranderen kunt checken of een vergunning nodig is. In stappen kunt u invoeren wat u wilt gaan doen, en de uitslaag is…..omgevingsvergunning nodig.
Die kunt u via het loket ook helemaal digitaal aanvragen, maar de afdeling van de gemeente bellen kan natuurlijk eveneens. Daarnaast kan u ook even googelen op erf- en perceelafscheidingen en dan vindt u een brochure van de overheid over schuttingen en rasters rond uw erf en percelen.
Achter uw huis en rond uw tuin mag een hekwerk / schutting van maximaal 2 meter. Maar voor uw huis en buiten uw bouwblok is 1 meter de grens voor vergunning.
Is het raster vergunning plichtig, da legt de gemeente uw bouwplannen voor aan de welstandscommissie. Die beoordeeld of het materiaal, de kleur en de vorm binnen de directe omgeving past. Ieder gemeente heeft een welstandsnota waarin de normen al zo concreet als mogelijk zijn opgeschreven. Die kunt u dus vooraf op de site van de gemeente op gaan zoeken.
De gebiedscommissie die voor de Veluwe het plan heeft opgesteld voor wolvenschadepreventie heeft bij gemeenten het een en ander nagevraagd. Op en rond het erf en op de percelen met de bestemming agrarisch blijkt dat het aanpassen van bestaande rasters naar 1.20 meter doorgaans vergunningsvrij is.
Zwaarwegend belang
Komt een nieuw raster op een plek waar het gebied nu open is, dan heeft man vaak wel met vergunningsplicht te maken. Die vergunning word naar waarschijnlijkheid wel verleend, omdat het binnen de agrarische bestemming past en omdat bescherming tegen wolven overduidelijk een zwaarwegend belang is.
Heeft u percelen met de bestemming natuur, dan komt er nog iets meer bij. Dan is zowel voor nieuwbouw als voor aanpassen een vergunning of vrijstelling nodig. In de aanvraag moet dan goed motiveert worden waarom de hoogde en bedrading echt nodig is. Aanvragen worden onder meer getoetst op regels uit de wet natuurbescherming. De gemeente moet bijvoorbeeld kunnen uitleggen dat het raster tegen de wolf het leefgebied van andere dieren niet te veel aantast.
De commissie die het preventieplan opstelde, heeft de provincie geadviseerd om gemeenten aan te sporen de vergunning vlot te verlenen en er ook een handreiking voor gemeenten en aanvragers op te stellen, zodat het vergunningstraject overal eenduidig verloopt.
Overleg met buren verplicht
Als u percelen in pacht heeft, kunt u daar niet zomaar zelfstandig een wolvenraster gaan plaatsen. Dat moet eerst worden overlegt met uw verpachter en dan is het ook nog een afweging hoelang u er zelf profijt van denk te hebben.
Zo zijn er nog wel een paar aandachtspunten als u nieuwe afrastering wilt aanleggen, al of niet voor wolvenpreventie. De brochure erf- en perceelafscheidingen noemt nadrukkelijk dat u met rasters op of bij erfscheiding verplicht bent om eerst te overleggen met de buren. Die moeten er immers tegenaan kijken of langs lopen.
Stel dat u een bestaand raster van schapengaas hebt op de grens van een perceel met buren. Wilt u die wolf-werend maken, dan zijn er drie draden extra nodig aan de buitenkant en die gaan dus over de grens. Het kan betekenen dat eerst alles rond 30 cm naar binnen moet worden gehaald. Staat het grasraster dicht bij de stoep of een wandel- of fietspad, dan word het met die extra draden aan de voorkant penibel en de gemeente kijkt ook daarnaar bij aanvraag van een vergunning.
Iets soortgelijks is het met dat raster langs een singel of haag. Schapengaas kan daar tegenaan staan, omdat de schapen door de mazen de overgroei in toom houden. Word het vervangen door een raster met stroomdraden, zijn er dan aan de buitenkant draden voor stroom, dan is meer tussenruimte en aanvullend maaiwerk nodig om die strook vrij te houden van begroeiing.
Heeft u weilanden met sloten, waaromheen een wolf-werend raster moet? Dan is het een lastige, want het moet wel op een of ander manier mogelijk blijven om het verplichte sloot schooningwerk in het najaar te doen. Waterschappen hebben rayonbeheerders die graag ter plekke adviseren en uw loonwerker kan natuurlijk ook even meedenken.
Wilt u een hekwerk nabij een waterkering of een weg in beheer van het waterschap plaatsen? Dan hebt u toestemming van het waterschap nodig.
De grond in? Klick-melding doen
Ten slotte is er nog een stukje regelgeving waarmee u terdege rekening hebt te houden. Kabels en leidingen. Heel vaak liggen die op of langs erfgrenzen, langs doorgaande wegen en paden. Die ondergrondse wereld is vrij gedetailleerd op kaart bijgehouden door het Kadaster. Gaat man de grond in, is man eerst verplicht om een Klick-melding te doen. Als het misgaat kan een aansprakelijkstelling voor schade zwaar in de papieren lopen.
Wat graag wordt vergeten…
Wat graag wordt vergeten, is dat de wolven die van ons komen, b.v. uit Niedersachsen, al hebben geleerd om over hekken te springen, ze “snuffelen” niet aan het hek, ze springen erover.
Als natuurwetenschapper moet man zich ervan bewust zijn dat het dier dat over een hek springt, moet worden geaard om een elektrische schok te krijgen. Dus als het met alle vier poten in de lucht is, is dat niet het geval. Zelfs de domste herdershond leert dat in een mum van tijd. Man mag niet denken dat wolven dommer zijn dan gedomesticeerde honden.
De onderste streng van 20 cm kan nuttig zijn. Maaien, vooral in het voorjaar, is een fulltime baan. Vooral op hellingen en in steenachtig terrein.
Zoals iedereen weet, heeft een schapenboerendag ook maar slechts 24 uur.
Wat altijd wordt vergeten in de discussie over schrikdraad is de algemene onzekerheid van het schrikdraadsysteem. Ik sta versteld van de naïeve overtuiging dat het altijd perfect werkt. Klemmen kunnen loskomen in de wind, palen kunnen van de grond komen in de wind, een tak kan op het hek vallen, het hek kan door begroeiing worden geaard, vooral als het regent, en de batterij kan binnen een paar uur leeg zijn zonder opgemerkt te worden. Het schrikdraadapparaat of de batterijen kunnen worden gestolen. De hond van een voorbijganger krijgt een elektrische schok en trekt een paar hekpalen uit of, als de eigenaar een beetje slimmer is, schakelt hij het apparaat uit of koppelt het los van de batterij als hij het niet meteen vernietigt. Een alarmfunctie in het schrikdraadapparaat kan alleen functioneren in het gebieden met goede ontvangst. Veel weilanden bevinden zich meestal in een gebied met slecht of geen ontvangst.
