Waarom doen we het

Waarom doen we het 

In 2000 werd het eerste wolvenroedel ontdekt in Saksen. Omdat de grootste roofdieren in ons culturele landschap geen natuurlijke vijanden hebben, hebben zij zich sindsdien door heel Duitsland aanzienlijk verspreid. In het monitoringjaar 2021/2022 (1. Mai 2021 – 30. April 2022) werden 161 roedels, 43 paren en 21 enkele gevestigde dieren bevestigd door het Federaal Bureau voor Natuurbehoud en het “Federaal documentatie- en adviescentrum voor wolven”.(DBBW) 

Deze concentratie leidt tot veel problemen in ons dichtbevolkte culturele landschap. Politici mogen hun ogen hiervoor niet sluiten. Wat nodig is, is een wetenschappelijke, op gegevens gebaseerde, ideologievrije en pragmatische aanpak. Bescherming en veiligheid van de mensen moet onze topprioriteit zijn. 

Er moet rekening worden gehouden met de zorgen en angsten van mensen, vooral in plattelandsgebieden. Zij worden direct met de wolven geconfronteerd. Begrazing met schapen, geiten, runderen, paarden en damherten, evenals jacht worden met name getroffen. De veeteelt vormt en houdt ons cultuurlandschap in stand. 

Ook is begrazing onmisbaar voor de dierenvriendelijke vorm van veehouderij en voor de biodiversiteit en de bescherming van het landschap. Dierenwelzijn is niet deelbaar. Ook kuddedieren verdienen bescherming. De talrijke gevallen waarin dieren door wolven werden gedood of zwaar gewond raakten, tonen de groeiende behoefte aan actie. Vooral omdat de wolvenbestanden zich elke drie tot vier jaar verdubbelen. Deze reproductie- en distributiestructuur is tot nu toe in Duitsland onderschat. Om de behoefde aan veiligheid van mensen te waarborgen met name in de landelijke gebieden, om graasdieren te beschermen en om de acceptatie van de terugkeer van de wolf in de samenleving veilig te stellen, houden we snelle politieke acties voor noodzakelijk.