Is de wolf een gevaar voor de mens?
Een ding is zeker – de wolf is geen knuffeldier!
‘Wolf ontmoeting: lawaai houdt wolven kennelijk niet meer op afstand’ 19 april 2021
Schreeuwen om wolven te verjagen? We hebben nieuwe strategieën nodig!
Reactie agragheute 19/04/2021, vertaling Google:
<< Opnieuw maakt een video van een ontmoeting met een wolf de ronde op sociale media. En laat de angstige vraag achter zich hoe men in geval van nood zo’n dier kan verjagen.
In ieder geval lijkt het schreeuwen dat wordt aanbevolen door wolvenexperts niet te helpen.
Opnamen van ontmoetingen met wolven waren tot een paar jaar geleden nog een zeldzaamheid. En ze waren meestal gefilmd in het donker, onscherp en wazig en met een hoofdrolspeler in de verte.
Die dagen zijn duidelijk voorbij. In de tussentijd gaan er nauwelijks een paar dagen voorbij zonder een nieuwe wolfvideo. En de meeste films tonen dagopnames van wolven een paar meter verderop. Het zijn het logische gevolg van een snel groeiende wolvenbestand die nauwelijks bang is voor mensen.
Een jonge wolf zonder enige verlegenheid
Het nieuwste videobewijs dat veel wolven hun verlegenheid jegens mensen hebben opgegeven, komt uit de omgeving van Wietzendorf in Niedersachsen. Een wandelaar loopt met haar hond langs de rand van een veld als een wolf nadert. Omdat het roofdier geen beweging maakt om gewoon verder te gaan, belt de vrouw hulp en begint te schreeuwen. De hond blaft. Maar de reactie van de wolf is niet vluchten. Integendeel: hij komt steeds dichter bij de voetganger, op een paar meter dichtbij en lijkt eerder aangetrokken dan verdreven te worden door het harde schreeuwen.
In de video gaat het ruim twee en een halve minuut zo. De vrouw raakt in paniek en durft de wolf niet de rug toe te keren. Uiteindelijk wendt hij zich af, maar de vraag blijft: hoe, alsjeblieft, moet je je tegen een wolf verdedigen? Was “hardop schreeuwen” niet de officiële aanbeveling van experts? De wolf in de video leek zich er niets van aan te trekken.
Hij wil alleen maar spelen!
Velen hebben de film op internet gezien en erop gereageerd. Sommigen vinden het gebrek aan verlegenheid van de wolf zorgwekkend. Maar er zijn er ook talloze verwijten aan de vrouw. Het was door haar hysterische geschreeuw dat ze voor het eerst de aandacht van de jonge wolf trok. Vervolgens controleerde hij op een speelse en nieuwsgierige manier de situatie.
“Dit is normaal gedrag voor een jonge wolf zonder ervaring, die de situatie checkt voordat hij zich terugtrekt. We kunnen agressie niet herkennen, eerder een typisch nieuwsgierig, onzeker, zelfs speels gedrag”, schrijft de beheerder van de Facebook-groep “Wolf Politik im Focus “. Of anders gezegd: hij wil gewoon spelen …stel je niet zo aan.
En op de “Wolfskanal” op youtube leert men dat het dier de vrouw wilde kalmeren. “Ontspan” alstublieft een beetje. Dus is de wolf echt helemaal vredig?
Ten minste één daarvan is waar: de wolf in de video toont geen agressie. Maar hij houd ook geen afstand. Dus wat gebeurt er in zo’n geval als de hond zich losrukt? Of wat als in plaats van de hond een luidruchtig kind de wolf achterna rent en hem in een hoek drijft? Het is duidelijk dat een schreeuwende moeder geen hulp zou bieden.
Wolf beschermd, maakt niet de mens?
Maar dat is precies wat – hardop schreeuwen of een ander geluid maken – wolvenbeschermers aanbeveelt om de roofdieren op de vlucht te jagen. De natuurbeschermingsvereniging Nabu legt in haar informatieblad “Wolven in Duitsland” uit dat je “rechtop moet gaan staan” als je je ongemakkelijk voelt in de aanwezigheid van een wolf. Dat veronderstelt dat je geen klein persoon bent. Neem bijvoorbeeld een kind. “Luid, energiek geschreeuw of geklap kan de wolf verdrijven”, vervolgt de Nabu.
Veel meer mag ook niet om de dieren weg te jagen. Omdat bescherming ook bescherming tegen angst en stress betekent. Het behoud van soorten is niet geïnteresseerd in hoe het met mensen in wolvengebieden gaat.
Schreeuwen tegen wolven? We hebben nieuwe strategieën nodig!
Uiteindelijk bewijst de video op indrukwekkende wijze waar wolven-sceptici al lang voor hebben gewaarschuwd: een gebrek aan jacht en ontzetting hebben al lang alle angst voor mensen weggenomen van de cultuurvolger wolf.
Welk ander wild dier in dit land is anders zo zorgeloos? Gewoon een die geen vijand meer kent. En dat heeft geleerd dat menselijke nabijheid vooral één ding betekent: voedsel dat niet weg kan lopen in “wolfbestendige” weilanden wat niet weten hoe het zichzelf effectief moet verdedigen.
Met het oog op zo’n heerlijk buffet, kun je de kok die schreeuwt en tegen de pannen slaat, negeren. Zeker als je weet dat hij nooit een troffel zal gooien en zeker geen hakmes. We hebben deze kennis van de meest intelligente en aanpasbare wilde dieren door middel van onze onvoorwaardelijke beschermingsmaatregelen.
Het is tijd om opnieuw na te denken. Het spreekwoordelijke luide gezang in het bos helpt niet meer. Daar hebben we zelf voor gezorgd. >>
Link artikel:
https://www.agrarheute.com/…/wolfsbegegnung-laerm-haelt…
Een verhaal
In vroeger tijden liepen er gevaarlijke wolven rond in Vreeland. In maart 1481 riep de Raad van de stad Utrecht de edelen van het gewest op om op deze overlast gevende wolven te jagen. Een eeuw later, bij twee grote wolvendrijfjachten, werden ook de Vreelanders verplicht hier aan mee te helpen.
Auteur: Anton Cruysheer
Door Spaans oorlogsgeweld in de 80-jarige oorlog (1568-1648) werden grote troepen wolven uit Brabant en Vlaanderen verjaagd naar het noorden en zochten hun heil in onder meer de bossen van de Utrechtse Heuvelrug en Gooiland. Ook onder de rook van Vreeland, in het bos ‘het Jonkershout’ te Loenen, was een wolvenschuilplaats. Vijf jaar later, in 1592, was de regio Gooi en Vechtstreek dusdanig onveilig dat men niet zonder gevaar voor eigen leven vrij op het land kon lopen. Ook koeien en paarden werden regelmatig opgevreten. Boeren waren dan ook gedwongen om hun vee op stal te houden. Waardoor de voederkosten zouden oplopen. Waren de beesten wel buiten, dan moesten de weiden goed in de gaten worden gehouden. Kortom, de wolf was een flinke schadepost voor velen.
Speren, knuppels en hooivorken
Op 29 maart 1592 verscheen een ordonnantie van de Staten van Utrecht voor een enorme drijfjacht waarbij de gehele mannelijke bevolking uit de regio in de leeftijd van 14 tot 60 jaar verplicht was om mee te helpen op straffe van een zeer hoge geldboete, zo ook de Vreelanders. Nadat vanuit de provincie Holland veel wild naar de Gooi- en Vechtstreek was verdreven, volgde eind april 1593 opnieuw een groots opgezette drijfjacht, die ook goed is gedocumenteerd. Ruim 1800 meter lengte aan netten werd gemaakt en gespannen tussen de vele boomgaarden. Molenaars moesten vanaf hun molens de wolven in de gaten houden en de jagers het spoor wijzen waarheen de wolven vluchtten. De met speren, knuppels en hooivorken bewapende jagers moesten via een ingewikkeld jaagschema liniegewijs de wolven vanaf Utrecht tot aan de Zuiderzee richting de Vecht in de netten drijven en daarna doden.
Wolven via water
Schuitjes lagen op kleine afstand van elkaar opgesteld, elk bemand met twee gewapende mannen om de eventueel via het water ontsnappende wolven neer te schieten. Na de grote wolvendrijfjachten kwamen de wolven steeds minder voor, mede door hoge premies voor het doden van wolven en de boskap ten behoeve van de scheepsbouw. Vooral de edelen met paard trokken eropuit zodra weer ergens een wolf was gesignaleerd. Voor de laan van het kasteel Kronenburg in Loenen hebben lange tijd twee zware eiken gestaan waaraan men de wolven opknoopte.
Dit artikel verscheen eerder in het boek Vreeland, 750 jaar geschiedenis in vogelvlucht. Daarin lees je meer verhalen over de geschiedenis van Vreeland.
Dit verhaal is onderdeel van de serie ‘Tot hier en niet verder!’ Daarin duiken we in de opstandige verhalen uit de geschiedenis van de provincie Utrecht. Wie kwamen er in opstand in de provincie? Wanneer was hun #tothier-moment? Op welke manier kwamen ze in actie en welke idealen werden nagestreefd? Onrust, oproer en opstand! UtrechtAltijd.nl staat de komende maanden bol van de opstandige verhalen uit de provincie Utrecht.
Bronnen en meer lezen
Cruysheer, A & Jonker-Duynstee, J (2015) Vreeland, 750 jaar geschiedenis in vogelvlucht. VechtExclusief.
https://www.utrechtaltijd.nl/verhalen/t/tot-hier-op-wolvenjacht-rond-vreeland/?fbclid=IwAR30guR0SHAVlA1OZhgAi6F_Rb4iSkxNKywV1_GfQdubwe5yBnnd8BINuMA
